Jak obliczyć podatek od nieruchomości? Praktyczny przewodnik

Co to jest podatek od nieruchomości?

Podatek od nieruchomości to lokalna opłata, która dotyczy właścicieli oraz użytkowników gruntów, budynków i innych obiektów. Obowiązek jej uregulowania spoczywa na wszystkich, którzy mają prawo własności lub korzystają z tych nieruchomości.

Wpłacają je do gminy, na terenie której znajdują się dany teren czy budynek. Wymogi dotyczące tej opłaty regulowane są przez ustawę o podatkach i opłatach lokalnych. To istotne źródło dochodów dla jednostek samorządowych, które dzięki niemu mogą realizować różnorodne projekty oraz zapewniać usługi publiczne.

Właściciele są zobowiązani do opłacania podatku, co w znacznym stopniu wspiera stabilność finansową lokalnych władz. Wysokość tego podatku jest ustalana w oparciu o wartość nieruchomości oraz jej klasyfikację. Dodatkowo, podatek od nieruchomości odgrywa istotną rolę w systemie lokalnych zobowiązań podatkowych w Polsce oraz ma wpływ na rozwój lokalnych społeczności.

Jakie są zasady dotyczące obowiązku podatkowego?

Obowiązek podatkowy dotyczący podatku od nieruchomości reguluje ustawa o podatkach i opłatach lokalnych. Powstaje on w momencie nabycia prawa własności lub użytkowania wieczystego, co zazwyczaj ma miejsce w dniu zakupu. Zobowiązanie to zaczyna obowiązywać od pierwszego dnia miesiąca, który następuje po dokonaniu transakcji, a kończy się z ostatnim dniem miesiąca, w którym ustają okoliczności jego istnienia, na przykład podczas sprzedaży nieruchomości.

Właściciele są zobowiązani do terminowego regulowania podatku w gminie, gdzie znajduje się ich nieruchomość. Przepisy dotyczące opodatkowania ustalają organy gminne, a te mogą się różnić w zależności od konkretnej lokalizacji. Dlatego warto, aby właściciele byli na bieżąco z lokalnymi zmianami w prawie, które mogą wpłynąć na wysokość ich zobowiązań podatkowych.

Wiele gmin wprowadza także różne ulgi i zwolnienia, które wynikają z lokalnych regulacji, co może pomóc w obniżeniu kosztów związanych z podatkiem.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy?

Obowiązek podatkowy zaczyna się od pierwszego dnia miesiąca następującego po tym, w którym miały miejsce zdarzenia prowadzące do jego powstania. Do takich sytuacji zalicza się:

• nabycie nieruchomości poprzez zakup,
• darowiznę,
• spadek,
• prawo użytkowania wieczystego,
• samoistne zajęcie.

Przykładowo, jeśli zdecydujesz się na zakup mieszkania w marcu, obowiązek podatkowy wejdzie w życie od 1 kwietnia. W przypadkach, gdy obowiązek wygasa, jak na przykład podczas sprzedaży nieruchomości, podatek oblicza się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których był aktywny. Dodatkowo, lokalne przepisy mogą wprowadzać własne zasady dotyczące trwania oraz sposobu wyliczania obowiązku podatkowego, co warto mieć na uwadze.

Kiedy obowiązek podatkowy wygasa?

Obowiązek podatkowy wygasa w momencie, gdy przestają istnieć przyczyny, które go uzasadniają. Sytuacje takie jak:

• sprzedaż nieruchomości,
• utrata posiadania,
• wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego.

mogą prowadzić do zakończenia tego obowiązku. Weźmy na przykład sprzedaż nieruchomości: w takiej sytuacji zobowiązanie podatkowe kończy się ostatniego dnia miesiąca, w którym transakcja miała miejsce. Ważne jest, aby zgłosić wygaśnięcie obowiązku do odpowiedniego urzędu gminy czy miasta w ciągu 14 dni od wystąpienia tego zdarzenia. To istotny krok, który pomoże uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji. Regularne monitorowanie zmian w ewidencji gruntów i budynków jest również niezbędne, by być na bieżąco z obowiązującymi przepisami oraz prawidłowo zarządzać swoimi zobowiązaniami podatkowymi jako właściciel nieruchomości.

Kto jest podatnikiem podatku od nieruchomości?

Każda osoba, która ma prawa do nieruchomości, staje się podatnikiem podatku od nieruchomości. Właściciele, mający pełne prawo własności do gruntów i budynków, są zobowiązani do jego płacenia. Co więcej, nawet ci, którzy korzystają z nieruchomości, ale nie mają formalnych tytułów prawnych – tzw. posiadacze samoistni – także muszą wypełniać ten obowiązek. Użytkownicy wieczyści gruntów, którzy posiadają prawo użytkowania wieczystego, również wchodzą w grono podatników.

Dodatkowo, podmioty takie jak:

• Skarb Państwa,
• jednostki samorządu terytorialnego,
• rolnicze spółdzielnie produkcyjne,

jeśli korzystają z nieruchomości na podstawie umowy bądź innego tytułu prawnego, również będą zobowiązane do regulowania tego podatku. Warto też pamiętać, że rolnicze spółdzielnie produkcyjne muszą uiścić podatek od gruntów, które są w ich posiadaniu, a które należą do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Wszystkie te grupy powinny dochować zgodności z lokalnymi przepisami, co jest kluczowe dla utrzymania finansów jednostek samorządowych.

Jakie są kategorie nieruchomości objętych podatkiem?

W Polsce podatek od nieruchomości dzieli się na trzy podstawowe kategorie:

• grunty,
• budynki,
• obiekty budowlane.

Każda z tych grup ma swoje specyficzne zasady opodatkowania. Do gruntów zaliczają się nie tylko działki budowlane, ale także tereny rolne wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej. Budynki, zarówno te mieszkalne, jak i komercyjne – przykładowo biura czy sklepy – również podlegają temu podatkowi. Dodatkowo, obiekty związane z działalnością gospodarczą, takie jak magazyny, są brane pod uwagę w kontekście opodatkowania. Również infrastruktura, w tym mosty czy wiadukty, nie jest zwolniona od tych obowiązków.

Zrozumienie, do której kategorii należą posiadane nieruchomości, jest kluczowe dla ich właścicieli, ponieważ pozwala to na prawidłowe wypełnianie zobowiązań podatkowych. Prawo przewiduje zróżnicowane stawki oraz zasady, dlatego warto zasięgnąć informacji u lokalnych organów podatkowych, aby uniknąć potencjalnych nieporozumień.

Jakie są obowiązki właściciela nieruchomości dotyczące podatku?

Właściciele nieruchomości stają przed licznymi obowiązkami związanymi z podatkiem od nieruchomości. Najważniejszym z nich jest składanie stosownych deklaracji podatkowych. Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne są zobowiązane do dostarczenia deklaracji DN-1 każdego roku do 31 stycznia. Z kolei osoby fizyczne mają na to zaledwie 14 dni od momentu, gdy ich obowiązek podatkowy powstaje lub wygasa, co wymaga od nich szybkiej reakcji.

Oprócz tego, niezbędne jest terminowe opłacanie podatku, co jest regulowane przez lokalne organy podatkowe. Warto zauważyć, że terminy te mogą się różnić w zależności od gminy, co sprawia, że właściciele muszą być czujni. Każda zmiana dotycząca nieruchomości, na przykład:

• zmiana powierzchni,
• zmiana sposobu użytkowania,

powinna być zgłoszona w odpowiednim organie podatkowym. Takie modyfikacje mogą mieć bezpośredni wpływ na wysokość zasadniczego zobowiązania podatkowego. Nie można również zapominać o regularnej komunikacji z urzędami gminy. Daje to możliwość rozwiania wszelkich wątpliwości odnośnie przepisów i zasadności płacenia podatków. Monitorowanie swoich obowiązków podatkowych jest kluczowe, aby uniknąć ewentualnych problemów zarówno prawnych, jak i finansowych. Utrzymywanie aktualnych informacji o stanie prawnym nieruchomości znacznie ułatwia zarządzanie zobowiązaniami oraz minimalizuje ryzyko nieporozumień z organami podatkowymi.

Co wchodzi w skład podstawy opodatkowania?

Podstawa opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest zróżnicowana w zależności od typu nieruchomości. W przypadku gruntów ustala się ją na podstawie ich powierzchni, podawanej w metrach kwadratowych. Gdy mówimy o budynkach, uwzględnia się powierzchnię użytkową, również wyrażoną w metrach kwadratowych. Z kolei dla budowli kluczową rolę odgrywa ich wartość na dzień 1 stycznia danego roku podatkowego.

Warto mieć na uwadze kwestię amortyzacji, ponieważ wpływa ona na ostateczną sumę, od której dokonywane są odpisy. Wartości te muszą być zgodne z informacjami zawartymi w ewidencji gruntów oraz budynków, co zapewnia przestrzeganie przepisów. Ustalenie prawidłowej podstawy opodatkowania jest niezwykle istotne, ponieważ bezpośrednio wpływa na wysokość należnego podatku od nieruchomości.

Właściciele powinni zdawać sobie sprawę, że wszelkie zmiany dotyczące powierzchni użytkowej ich budynków lub gruntów mogą wpłynąć na tę podstawę, a tym samym na ich zobowiązania podatkowe. Co więcej, takie modyfikacje mogą skutkować różnicami w wysokości należnych danin.

Jak ustalamy podstawę opodatkowania?

Podstawą opodatkowania są dane z ewidencji gruntów oraz budynków. Powierzchnię gruntów mierzymy w metrach kwadratowych, natomiast powierzchnię użytkową budynków ustalamy na podstawie wewnętrznych długości ścian we wszystkich kondygnacjach, przy czym dyskwalifikujemy klatki schodowe oraz szyby dźwigowe.

W przypadku budowli podatek określa się na podstawie ich wartości początkowej, pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne. Precyzyjne określenie powierzchni gruntów ma ogromne znaczenie, ponieważ bezpośrednio wpływa na wysokość podatku. Przy obliczaniu podstawy opodatkowania dla budynków niezbędne jest uwzględnienie wszelkich zmian, które mogą oddziaływać na powierzchnię użytkową.

Regularne aktualizowanie informacji dotyczących gruntów i budynków w ewidencji jest kluczowe dla właściwego ustalenia należności. Właściciele powinni być świadomi, że zmiany w użytkowaniu lub przeznaczeniu nieruchomości mogą skutkować nowymi zobowiązaniami podatkowymi. To podkreśla, jak istotna jest staranność w sprawach związanych z opodatkowaniem. Dokładne ustalenie tej bazy jest niezwykle ważne, gdyż bezpośrednio przekłada się na wysokość podatku od nieruchomości, co z kolei ma wpływ na finanse lokalnych społeczności.

Jakie są stawki podatku od nieruchomości?

Podatek od nieruchomości to kwestia, która zależy od uchwały podjętej przez radę gminy. Wysokość tego podatku jest zróżnicowana w zależności od:

• typu nieruchomości,
• jej przeznaczenia,
• sposobu użytkowania.

Na przykład stawki dla gruntów różnią się od tych przeznaczonych dla budynków mieszkalnych czy obiektów komercyjnych. Maksymalne stawki określa Minister Finansów w specjalnym obwieszczeniu, co stanowi górną granicę dla gmin. W roku 2023 te limity wynoszą:

• 0,97 PLN za metr kwadratowy gruntów,
• 0,61 PLN dla budynków mieszkalnych,
• 25,74 PLN dla obiektów związanych z działalnością gospodarczą.

Każda gmina ma możliwość ustalania własnych stawek w ramach wyznaczonych limitów, co skutkuje znacznymi różnicami w wysokości podatków w różnych lokalizacjach. Dlatego ważne jest, aby właściciele nieruchomości regularnie sprawdzali ustalone stawki i bieżące informacje dotyczące lokalnych regulacji. Taki monitoring pozwala na lepsze zarządzanie finansami i zobowiązaniami podatkowymi.

Jak wyliczamy wysokość podatku od nieruchomości?

Obliczanie wysokości podatku od nieruchomości polega na pomnożeniu podstawy opodatkowania przez stawkę, którą ustala rada gminy. Podstawą opodatkowania mogą być różne elementy, takie jak:

• powierzchnia gruntów,
• powierzchnia użytkowa budynków,
• wartość budowli.

Na przykład, jeśli powierzchnia użytkowa budynku wynosi 100 metrów kwadratowych, a stawka podatku wynosi 0,61 PLN za każdy metr kwadratowy, to podatek wyniesie 61 PLN (100 m² x 0,61 PLN). Warto dodać, że taka kwota jest zaokrąglana do pełnych złotych. Jeśli chodzi o grunty, zasady są bardzo podobne — należy pomnożyć ich powierzchnię w metrach kwadratowych przez odpowiednią stawkę. Taki model obliczeń zapewnia przejrzystość i ułatwia właścicielom nieruchomości zrozumienie ich obowiązków podatkowych. Co więcej, regularne monitorowanie aktualnych stawek oraz ewentualnych zmian w rejestrze gruntów i budynków jest niezwykle istotne, aby uniknąć nieścisłości w obliczeniach.

Jak zmiana wartości nieruchomości wpływa na podatek?

Wartość nieruchomości ma bezpośredni wpływ na wysokość podatku od niej naliczanego. Gdy wartość ta wzrasta, na przykład w rezultacie:

• modernizacji budynku,
• zmiany jego przeznaczenia,
• powiększenia powierzchni działki.

Stawka podatkowa również rośnie. W przypadku budynków, które zyskały na wartości wskutek rozbudowy, zachodzi ta sama zasada; większa powierzchnia użytkowa zazwyczaj oznacza wyższą podstawę opodatkowania. Z drugiej strony, gdy wartość nieruchomości maleje, właściciele mają szansę na obniżenie podatku. Podatek od budowli ustalany jest na podstawie ich wartości, co sprawia, że wszelkie zmiany, takie jak:

• naprawy,
• modernizacje.

mogą prowadzić do modyfikacji stawki podatkowej. Dlatego właściciele nieruchomości powinni na bieżąco aktualizować dane dotyczące wartości, ponieważ jest to kluczowe dla ustalenia wysokości ich podatków.

Jak modernizacja budynku wpływa na obliczenia podatkowe?

Modernizacja budynku oddziałuje na obliczenia podatkowe na wiele istotnych sposobów. Po pierwsze, podnosi wartość nieruchomości, co z kolei skutkuje wyższą podstawą opodatkowania. Na przykład, gdy przeprowadzamy rozbudowę albo remont, zwykle zwiększa się powierzchnia użytkowa obiektu, co bezpośrednio wpływa na wysokość podatku od nieruchomości.

Zgodnie z ustawą o podatkach oraz opłatach lokalnych, właściciele zobowiązani są do zgłaszania w odpowiednim urzędzie gminy wszelkich zmian dotyczących swojej nieruchomości. W szczególności:

• nowa powierzchnia użytkowa powinna być uwzględniona w deklaracji podatkowej,
• wzrost wartości budynku wiąże się z wyższym zobowiązaniem podatkowym,
• co może znacznie obciążyć roczne wydatki.

Właściciele winni pamiętać, że wszelkie modyfikacje zwiększające wartość lub powierzchnię obiektu wymagają aktualizacji dokumentacji urzędowej. Nie zgłoszenie takich zmian może prowadzić do kłopotów z organami podatkowymi oraz ewentualnych kar finansowych. Dlatego niezwykle ważne jest, aby prowadzić bieżący nadzór nad stanem nieruchomości i terminowo składać deklaracje podatkowe po zakończeniu modernizacji.

Kiedy należy złożyć deklarację podatkową?

Osoby prawne oraz różne jednostki organizacyjne mają obowiązek składania corocznej deklaracji dotyczącej podatku od nieruchomości, korzystając z formularza DN-1. Termin na złożenie tej deklaracji upływa 31 stycznia. Z kolei osoby fizyczne powinny przekazywać informacje o swoich nieruchomościach oraz obiektach budowlanych, używając formularza IN-1. Zgłoszenia te trzeba złożyć w ciągu 14 dni od momentu, gdy powstaje lub wygasa obowiązek podatkowy.

• nabycie nieruchomości,
• darowiznę,
• utrata posiadania.

Niezwykle istotne jest, aby w przypadku jakichkolwiek zmian w informacjach zawartych w deklaracjach lub zgłoszeniach, złożyć odpowiednią korektę w terminie. Dodatkowo, warto pamiętać, że terminy płatności podatku mogą różnić się w zależności od lokalnych przepisów. Dlatego dobrze jest na bieżąco monitorować zasady obowiązujące w swojej gminie.

Co to jest deklaracja podatkowa i jakie formularze są wymagane?

Deklaracja podatkowa to istotny dokument, w którym znajdują się kluczowe informacje dotyczące nieruchomości. Dzięki niej można określić wysokość podatku od nieruchomości. W Polsce mamy do czynienia z trzema głównymi formularzami:

• DN-1 – skierowany do osób prawnych i różnych jednostek organizacyjnych,
• IN-1 – dotyczy osób fizycznych,
• ZDN-1 – odnosi się do przedmiotów opodatkowanych,
• ZDN-2 – dotyczący przedmiotów zwolnionych z płacenia podatków.

Osoby prawne muszą złożyć formularz DN-1 do 31 stycznia każdego roku. Natomiast osoby fizyczne mają na to 14 dni od momentu, w którym zaczyna się lub kończy ich obowiązek podatkowy. Starannie wypełniona deklaracja jest niezbędna do właściwego obliczenia podatku.

W przypadku jakichkolwiek zmian związanych z nieruchomościami, takich jak nabycie, darowizna czy sprzedaż, ważne jest, aby zaktualizować dane w zgłoszeniu. Regularne śledzenie oraz aktualizacja dokumentacji zgodnie z obowiązującymi przepisami pomoże uniknąć kłopotów z organami podatkowymi.

Jakie nieruchomości są zwolnione z podatku od nieruchomości?

Zwolnienia z podatku od nieruchomości regulowane są przez ustawę o podatkach i opłatach lokalnych, a także przez uchwały podejmowane przez rady gmin. Istnieje szereg obiektów, które mogą uniknąć tego rodzaju opodatkowania. Do tych nieruchomości należą między innymi:

• budynki gospodarcze wykorzystywane wyłącznie w celach rolnych lub leśnych,
• tereny zajęte pod cmentarze,
• grunty pod wałami przeciwpowodziowymi,
• obiekty figurujące w rejestrze zabytków mogą liczyć na częściowe lub całkowite zwolnienia podatkowe,
• grunty i budynki używane przez organizacje pożytku publicznego mogą korzystać z tego udogodnienia.

Rady gmin mają prawo do wprowadzania własnych lokalnych zwolnień, co skutkuje różnorodnymi regulacjami w różnych gminach. Dlatego opłaca się poświęcić chwilę, by zapoznać się z uchwałami w swojej okolicy. Dzięki temu łatwiej będzie Ci skorzystać z dostępnych ulg i zwolnień podatkowych w odniesieniu do Twojej nieruchomości.

Jakie są ulgi i zwolnienia podatkowe?

Ulgi i zwolnienia podatkowe związane z podatkiem od nieruchomości stanowią ważny element polskiego systemu prawnego. Bazują na przepisach zawartych w ustawie o podatkach oraz opłatach lokalnych, jak również na uchwałach podejmowanych przez rady gmin. Ich głównym celem jest obniżenie obciążeń podatkowych dla różnych grup obywateli, takich jak:

• emeryci,
• osoby z niepełnosprawnościami,
• budynki gospodarcze wykorzystywane w rolnictwie,
• organizacje działające na rzecz społeczności.

Tego rodzaju ułatwienia mają znaczący wpływ na działalność tych podmiotów oraz ich sytuację finansową. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat dostępnych ulg, warto odwiedzić lokalny urząd gminy, który odpowiada za regulacje w tym zakresie. Gminy mają także prawo do wprowadzania własnych zasad, co skutkuje różnorodnością w dostępnych możliwościach w różnych regionach kraju. Dlatego regularne monitorowanie aktualnych przepisów jest istotne dla skutecznego zarządzania zobowiązaniami podatkowymi.

Jakie organy gminne zajmują się podatkiem od nieruchomości?

Podatek od nieruchomości jest nadzorowany przez lokalne władze gminne. Wójtowie, burmistrzowie oraz prezydenci miast mają na celu:

• ustalanie stawek podatkowych,
• weryfikację poprawności deklaracji,
• zarządzanie sprawami podatkowymi,
• ściąganie zaległości.

Te działania odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu finansowej stabilności samorządów lokalnych. Właściciele nieruchomości mogą zawsze skontaktować się z urzędami gminy, aby uzyskać niezbędne informacje dotyczące wymogów podatkowych. Urząd gminy odgrywa istotną rolę zarówno informacyjną, jak i kontrolną, co ułatwia podatnikom realizowanie ich obowiązków. Takie działania są niezbędne do zachowania przejrzystości w sprawach podatkowych oraz wspierania lokalnych inwestycji, co przyczynia się do rozwoju gminy.

Kiedy i jak należy płacić podatek od nieruchomości?

Podatek od nieruchomości powinien być opłacany w ściśle określonych terminach, które ustala rada gminy. Osoby fizyczne mają obowiązek wpłacania go w czterech ratach:

• 15 marca,
• 15 maja,
• 15 września,
• 15 listopada każdego roku.

Z kolei osoby prawne oraz różne jednostki organizacyjne muszą dokonywać płatności do 15 dnia każdego miesiąca, w zależności od długości ich zobowiązań podatkowych. Regulowanie podatku może odbywać się na kilka sposobów. Można zapłacić:

• gotówką w kasie urzędu gminy,
• zrealizować przelew na konto bankowe gminy,
• skorzystać z karty płatniczej w punkcie kasowym.

Kluczowe jest, aby podatnicy byli świadomi swoich obowiązków oraz lokalnych przepisów. Należy pamiętać, że terminy płatności mogą różnić się w zależności od gminy, więc warto być czujnym, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych konsekwencji związanych z opóźnieniami w regulowaniu zobowiązań.

Jakie są terminy płatności podatku?

Terminy płatności podatku od nieruchomości dla osób fizycznych ustalone są na:

• 15 marca,
• 15 maja,
• 15 września,
• 15 listopada każdego roku.

Osoby prawne oraz różne jednostki organizacyjne mają nieco inne zasady – muszą uiszczać podatek w miesięcznych ratach do 15. dnia każdego miesiąca. Jeśli całkowita suma podatku nie przekracza 100 zł, można ją opłacić jednorazowo w terminie pierwszej raty. Warto wiedzieć, że jeżeli termin spłaty przypada na dzień wolny od pracy, zostaje on przesunięty na kolejny dzień roboczy.

Dotrzymywanie tych terminów jest niezwykle istotne, ponieważ ich przekroczenie prowadzi do naliczania odsetek za zwłokę. Właściciele nieruchomości powinni więc na bieżąco monitorować lokalne przepisy dotyczące terminów płatności, które mogą się różnić w zależności od gminy.

Jak obliczyć podatek od nieruchomości?

Obliczenia dotyczące podatku od nieruchomości nie są skomplikowane. Wystarczy pomnożyć powierzchnię działki lub użytkową powierzchnię budynków przez odpowiednią stawkę ustaloną przez radę gminy. Istotne dane, które powinniśmy znać, to:

• powierzchnia gruntów mierzona w metrach kwadratowych,
• powierzchnia użytkowa budynków, również w metrach kwadratowych,
• wartość budowli ustalana na dzień 1 stycznia roku, w którym jesteśmy zobowiązani do zapłaty podatku.

Stawki podatkowe są różne w zależności od typu nieruchomości; na przykład grunty przeznaczone na działalność gospodarczą podlegają innym stawkom niż budynki mieszkalne. Rada gminy ustala wysokość tych opłat, uwzględniając lokalne potrzeby oraz sytuację finansową. Aby obliczyć kwotę podatku, można skorzystać z następującego wzoru:

Kwota podatku = Powierzchnia gruntów lub budynków * Stawka podatku.

Przykładowo, jeśli powierzchnia budynku wynosi 100 m², a stawka wynosi 0,61 PLN, to podatek zostanie obliczony jako: 100 m² x 0,61 PLN = 61 PLN. Zazwyczaj zaokrąglamy tę kwotę do pełnych złotych. Właściciele nieruchomości powinni na bieżąco śledzić ewentualne zmiany w przepisach gminnych oraz wartości swoich posiadłości, ponieważ te informacje mogą wpłynąć na wysokość ich zobowiązań podatkowych.